មហាទុក្ខធម្មជាតិយើង បទពាក្យ៧ ១០​ ​០៩ ២០១២

១   ក្រោកពីព្រលឹមសំលឹងឆ្ងាយ               រំលងព្រឹក្សព្រៃនាយជើងមេឃ

    ឆព្វណ្ណរង្សីឡើងភ្លឺផ្លេក                        ចាំងឆ្លុះតំនេកហ្វូងបក្សា   ។

 ២  សំលឹងមើលព្រៃទល់ព្រឹកស្អែក           តាមភ្នំដងរែកព្រំសីមា

    រលកសមុទ្រព្រៃព្រឹក្សា                       រញ្ជួយឱរាស្លុតបេះដូង    ។

៣  សមុទ្រធម្មជាតិដ៍ធំធេង                    សៅសោកសង្រែងភ្នែករលោង

    ដេកដួលម្តងមួយក្សៃតៃហោង            សូមលោកជួយផងខេមរជន   ។

៤  ព្រៃឈើដ៍ស្រស់រនៀរដេក                គួរអោយសង្វេកចិត្តពេកពន់

   រណារអារផ្តាច់ច្រៀករយពាន់             ឈាមជ័រឈើធ្ងន់ប្រាប់អស់ញាតិ   ។

៥  ដួលដេកមួយដើមទៅលានដើម       គាស់ទាំងឬសមើមព្រៃធម្មជាតិ

    សមុទ្រគោករីងគ្មានឈើជ្រៀត          មើល!ខ្មែរក្រោយទៀតបានអីអួត  ។

៦  ព្រៃឈើក៍អស់ភ្នំក៍វាល                    ដីធ្ងន់ក៍ស្រាលទន្លេហួត

    ម្រឹគីម្រឹគាងាប់ហិនហោច                 ខ្មែរអើយទុក្ខសោកនឹងមកដល់  ។

៧  ទន្លេព្រែកស្ទឹងបឹងធម្មជាតិ              គោករីងព្រោងព្រាតក្តៅខ្សោះខ្យល់

    សូមជួយថែរផងនាំមង្គល                ក្រែងស្រុកកើតកលភ្លើងឆេះកាល  ។

៨  ទន្លេព្រែកស្ទឹងរីងហួតអស់             ឯមនុស្សស៊ីជុះចោលពាសវាល

   មិនជួយជីកស្តាបែលប់ក្រាល           លប់ព្រែកស្ទឹងជ្រាលសុខផ្ទាល់ខ្លួន  ។

៩  ព្រៃឈើក៍អស់ភ្នំក៍វាល                    ដីធ្ងន់ក៍ស្រាលព្យុះផ្ទួនៗ

   មេឃក៍គ្មានភ្លៀងស្ងួតហែងហួន        តើអោយបងប្អូនគិតម្តេចដែរ  ។

១០ ព្រៃឈើក៍អស់ភ្នំក៍វាល                  ដីធ្ងន់ក៍ស្រាលព្រោះគ្មានរ៉ែ

   ក្នុងទឹកអស់ត្រីក្ស័យដីស្រែ                ឱខ្មែរអើយខ្មែរពឹងអ្នកណា  ។

១១ មើលមេឃសញ្ជឹងសំឡឹងឆ្ងាយ      សូមកម្ពុជាអើយមានទេវតា

    ស្រលាញ់ទ្រទ្រង់រាជខេមរា             មរតកវង្សាមហានគរ  ៕s

  

       និពន្ធដោយវេជ្ជបណ្ឌិត  ញូង  ភក្តី  នៃមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ