Thursday, November 6, 2014

មហាទុក្ខតោថ្ម បទពាក្យ៧​ ២២ ០៨ ១២


  យើងកើតជាខ្មែរពូជអ្នកខ្លាំង            អ្នកប្រាជ្ញអ្នកច្បាំងការពារជាតិ
   ប្រាង្គប្រាអង្គរបង្ហាញញាតិ               ប្រាប់ខ្មែរផ្សេងទៀតអោយបានដឹង

  ប្រាជ្ញខ្លាំងខ្លាំងគិតខ្លាំងកសាង      អភិវឌ្ឍន៍ថ្កើងថ្កានមិននៅទ្រឹង
  កើតស្លាប់ជាខ្មែរចិត្តសញ្ជឹង              ខំឈរអោយរឹងពាំងសត្រូវ

   ខ្មែរអើយដួងចិត្តសែនក្តុកក្តួល   ប្រាង្គថ្មដេកដួលពាសពេញផ្លូវ
   ជ្រុះធ្លាក់បាក់បែករាល់រដូវ            ពុកផុយហួសទៅគ្មានអ្នកថែរ 

   ឃើញហើយដួងចិត្តសែនសង្វេគ  ស្រណោះពន់ពេកមរតកកេរ្តិ៍
   តោថ្មទួញយំថ្ងូរប្រាប់ខ្មែរ             ទឹកភ្នែកតល្ហែនាយសមុទ្រ 

   តោថ្មឃ្លាតឆ្ងាយភូមិកំណើត      បងប្អូនបង្កើតទ្រូងអើយស្លុត
   ទឹកភ្នែកតោហូរក្តៅដូចដុត          កាត់ថ្មបរិសុទ្ធបែកពុកផុយ  

   តោថ្មរត់គេចព្រោះមនុស្សពាល  ដាប់ដុតគាស់ឆ្គៀលដោយល្មោភលុយ
   កាមៈទោសៈពុករលួយ              ចិត្តអើយសែនព្រួយសែនឈឺណាស់ 

   តោថ្មបាក់ជើងរបួសធ្ងន់          ព្រោះអ្នករត់ពន់ថ្មីក្មេងចាស់
   លក់អោយចោរព្រៃមុនថ្ងៃរះ       អោយតោព្រាត់ប្រាស់ដែនសុវណ្ណភូមិ 

   តោអើយអើយតោរត់ដល់ណា  តោអើយអនិចារប្រាង្គថ្មធំ
    ចាំអ្នកក្នុងព្រៃស្ងាត់ជ្រងំ            ចិត្តអើយទួញយំសូមវិលវិញ 

   តោនៅទីឆ្ងាយនឹកភូមិស្រុក           នឹកព្រៃអូរថ្លុកសែនទោម្នេញ
    ថ្ងៃណាខ្មែរឈប់ដោះដូរទិញ           មរតកទំនិញតំណែលជាតិ 

១០  តោថ្មនៅឆ្ងាយចង់មករស់             ការពារអូរជ្រោះខ្មែរតទៀត
    កសាងអនាចក្រសន្តិភាព                ប្រាប់ខ្មែរថាជាតិជាជីវិតអ្នក

១១ យើងកើតមកហើយឈាមជ័រខ្មែរ   កើតស្លាប់ជាខ្មែរស្មាកៀកស្រាក់
   ជីវិតយើងមួយចិត្តមិនរាជាក់             កុំអោយខ្មែរធ្លាក់ទាសករខ្លៅ

១២ យើងធំចាស់ស្លាប់លើធរណី         ប្រាប់ខ្មែរប្រុសស្រីជាកូនចៅ
  មហាទុក្ខតោថ្មបារម្មណ៍នៅ              ស្លាប់មែនចិត្តដៅជាប់នឹងជាតិ 
  
  និពន្ធដោយវេជ្ជបណ្ឌិត  ញូង ភក្តី នៃមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ

No comments:

Post a Comment